به گزارش مشرق، علیرضا منصوریان در گفت و گوی زنده اش با برنامه شبهای فوتبالی در یک اظهارنظر عجیب از فدراسیون فوتبال خواست با آوردن مربیانی مثل ویچنزو مونتلا به مربیان ایرنی توهین نکنند.

او که در ویژه برنامه‌ای با محوریت انتخاب سرمربی بعدی تیم ملی حضور یافته بود در میان حرف‌هایش از ایده انتخاب سرمربی خارجی برای تیم ملی دفاع کرد و گفت: ابتدا باید فلسفه مربی ایرانی را بخاطر اتفاقی که در فوتبال کشور ما افتاده و ضرباتی که ناخواسته به مربیان ایرانی زدیم، شناسایی کنیم؛ وقتی شانس به مربی ایرانی دادیم، ناخواسته توانستیم سطح توقع را بالاتر ببریم و مربیان را به اینکه شما به مقوله علمی زیاد آگاهی ندارید، متهم کنیم؛ جو عمومی در فضای مدیا و رسانه‌ای علیه مربی ایرانی به کار بردیم و ناخواسته به سمت مربی خارجی رفتیم. در مسیری که آقای برانکو حضور داشت، ۶ سال نتایجمان مثبت بود و در زمان آقای کی‌روش به لحاظ حضور در جام جهانی و تغییر سن تیم ملی عملکرد خوبی داشتیم.

بیشتر بخوانید:

دلیل جالب منصوریان برای کنار گذاشتن بازیکنش

 

تفاوت نگاه ما به مربیان داخلی و خارجی

منصوریان با تاکید براینکه فضا آماده استخدام مربی ایرانی برای تیم ملی نیست ادامه داد: ناخواسته تمام فضای موجود برای مربی ایرانی را از بین بردیم و اگر الان بخواهیم مربی ایرانی را به جای آقای کی‌روش بگذاریم، بدانید آن مربی عذاب بسیار زیادی را خواهد کشید و با توجه به اینکه ایرانی هم هست، باید این اسم را با افتخار به یدک بکشد که زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران کار می‌کند.مربی ایرانی را مجبور می‌کنیم که نسبت به بی‌نظمی‌های فوتبال کشورمان انعطاف نشان دهد و اگر هم جایی نیاز باشد، پرچم را با سرعت و محکمی خاصی به صورت این سرمربی ایرانی بزنیم و به دلیل اینکه مربی ایرانی هستی و باید با شرایط فعلی فوتبال کشورمان کنار بیایی، نمی‌گذاریم به نکاتی که برای تیم ملی ضروری است، برسد.

آسیب بزرگی در انتظار ایرانی هاست

سرمربی ذوب آهن در ادامه گفت: هر گزینه سرمربیگری تیم ملی که ایرانی باشد، آسیب بزرگی در انتظارش است و یک سرمایه‌سوزی بسیار سنگینی اتفاق خواد افتاد؛ خیلی دوست داشتم سرمربی ایرانی باشد ولی وقتی فضا را نگاه می‌کنم، می‌بینم اصلاً جو آمادگی حضور مربی ایرانی را ندارد چون ما خودمان مربیان ایرانی را ضعیف کردیم و در ۱۵ سال گذشته روشی را به کار بردیم و به فوتبال کشور قبولاندیم که مربیان ما تیم‌وُرک، کار علمی و … نمی‌دانند و ناخواسته این موضوع را به مربیان ایرانی نسبت دادیم. به نظرم مهم‌ترین قسمت این است که ابتدا باید آسیب شناسی کنیم و ببینیم فوتبال کشورمان با فوتبال کدام منطقه کاملاً همسو است و چه نوع مربیانی می‌توانند با فرهنگ فوتبال ما جلو بروند و ما با توجه به اینکه یک سری معضل‌های خاصی در فوتبال کشورمان و یک سری بی‌نظمی‌ها در حوزه‌های لجستیک، امکانات و… داریم، شاید نتوانیم به مربیان امکانات بدهیم.

نقاط ضعف کی روش پوشش داده شود

منصوریان عقیده دارد هرمربی ای که باید باید راه کی روش را ادامه دهد. او گفت: به مربیان می‌گوییم تمام امکانات را داریم ولی تعریف امکانات برای کشور ما، حوزه خلیج فارس، شرق آسیا و اروپا چطور است؟ باید با حوصله و برنامه مربی را انتخاب کنیم و مربی‌ای را بیاوریم که به قول آقای آشتیانی نیاییم بگوییم که تمام ساختاری که آقای کی‌روش در طول هشت سال زحمت کشید و درست کرد را برهم بزنیم؛ مربی‌ای را بیاوریم که اتفاقات هشت سال گذشته در مسیر پیشرفت را قبول کند و نقاط ضعف را پوشش دهد.

پیشرفت با کی روش

مقطعی که افتخار سرمربیگری تیم ملی را داشتم، تیم را با تمام مدارک تحویل آقای کی‌روش دادم؛ آن زمان میانگین سنی تیم ملی ۳۳ سال و نیم بود ولی زمانی که از ایشان تحویل گرفتیم، ۲۳ و نیم بوده و این یک نکته مهم است که بعد از هشت سال بسیار جای پیشرفت داشته است.

دو دوره جام جهانی را بدون حضور درپلی‌آف گذراندیم و به جام جهانی رفتیم؛ در جام جهانی اخیر نمی‌توانم بگویم تیم ملی ما فوق‌العاده خوب بود ولی به اندازه گروهمان که قهرمانان جهان در آن حضور داشتند، فوق‌العاده با افتخار کار کرد؛ اینکه تیم ملی اسپانیا بعد از گل به خودی ما، آنقدر خوشحالی کرد و پرتغال در ۱۰ دقیقه آخر مقابل ما مقاومت کرد، نشان می‌دهد تیم ملی ما پیشرفت داشته است.

۱۷-۱۶ بازیکن لژیونر در سطح فوتبال دنیا معرفی کردیم. الان بازیکنان ۲۱-۲۰ ساله ما لژیونر هستند. این نقاط بسیار مثبتی است که از تیم ملی بر جای مانده و مربی بعدی نیاید همه این‌ها را برهم بزند. یک گروهی نیایند اطراف مربی جدید تیم ملی و بازیکنی را به زور به تیم ملی تحمیل کنند؛ ساختار تیم ملی که ۲۳ و نیم تا ۲۴ سال است را نیایند که برهم بزنند.

کشورهای پولدار خارجی را از ادبیات فوتبال خارج کنیم

هر مربی‌ای که بیاید، قطعاً می‌خواهد ایده‌های خود را عملیاتی کند و این حق یک سرمربی است، ولی قبل از آنکه حق را به سرمربی دهیم، می‌توانیم با انتخاب دقیق‌تر و بهتر، این مسیر را برای سرمربی جدید تعیین کنیم؛ در هشت سال گذشته تجاربی در نتایج تلخ و بخشی فوق‌العاده خوب به دست آوردیم.

باید به جیبمان نگاه کنیم و ببینیم چقدر می‌خواهیم برای یک مربی سرمایه گذاری کنیم. صرفاً آوردن یک مربی فوق‌العاده خوب، با توجه به اینکه بستر و امکاناتمان واقعاً قوی نیست، کفایت نمی‌کند؛ مایه خجالت است که در اکثر مسابقات لیگ قهرمانان آسیا، بعضاً از گزارشگران می‌شنویم، که تیم متمول و فوق العاده پولدار فلان کشوری آمده و بخشی از عدم نتیجه‌گیری مثبت را برگردن حوزه مسائل مالی می‌اندازیم.

چرا خودمان اینطور نباشیم و امکانات را آنقدر فراهم کنیم که این ادبیات از فوتبال ما خارج شود؟

پوست مربیان ایرانی را کندیم

منصوریان در پاسخ به مسائلی که به مشکلات مالی و شرایط اقتصادی فعلی هم برمی گردد گفت: مگر کشور کم‌پولی هستیم؟ با وجود اینکه الان در شرایط تحریم هم هستیم، ولی وزارت ورزش و دولت جمهوری اسلامی ایران، برای فوتبال که لبخند روی ۸۰ میلیون ایرانی می‌آورد، قطعاً امکانات خوبی فراهم می‌کند.

باید تعریف امکاناتمان را انجام دهیم. باید ببینیم چه امکاناتی داریم. به جیبمان نگاه کنیم چقدر می‌خواهیم برای یک مربی خارجی هزینه کنیم تا او را بیاوریم. چه هدفی را دنبال می‌کنیم؛ اینکه بخشی از منتقدین که می‌گویند فوتبال تیم ملی شناور نبوده و در فاز دفاعی بوده است، عیبی ندارد؛ حالا مربی‌ای بیاوریم که این مسائل را گسترش دهد و در این موارد پیشرفت داشته باشیم؛ ۶ سال با حوزه مربیان کروات کار کردیم؛ دو، سه سال هم تیم ملی در اختیار مربیان عزیز ایرانی دادیم، اما آنها را در برنامه‌های مختلف آوردیم، پوستشان را کندیم، توهین کردیم و کل فلسفه سرمایه فوتبال‌مان را از بین بردیم. هشت سال هم تیم ملی در اختیار مربیان و گروه مربیگری پرتغالی تحویل داده شده بود.باید ببینیم از اینجا به بعد کدام کشور می‌تواند این مسیر را ادامه دهد. هر کشوری که به فوتبال ما نزدیک است و می‌تواند کمک کند، از آنجا مربی بیاوریم.

مربی ۱۰ میلیون یورویی نیاوریم

رویاپردازی نکنیم، اسم‌های خیلی بزرگ را نیاوریم؛ برای نمونه مربیانی که امروزه در اروپا سالیانه بیش از ۸-۷ میلیون یورو دستمزد می‌گیرند، اگر بخواهیم بیاوریم باید به اندازه ۸-۷۰ میلیون یورو نیز برای آنها امکانات فراهم کنیم. آیا این امکانات را داریم؟

نمی‌توانیم راننده فرمول یک بیاوریم و ماشین معمولی به او بدهیم و بگوییم سوارشو. از او بخواهیم با سرعت ۱۸۰ کیلومتر از همه پیچ‌ها رد شود. اگر قرار است راننده‌ای شبیه فرمول یک بیاوریم، باید همان امکانات را به او بدهیم.

باید باتوجه به خیرالموجودین مربی بیاوریم. دوست دارم برای تیم ملی مورینیو، لوران بلان، آنچلوتی و … را بیاوریم ولی قبل از آن باید دستمزدشان را نگاه کنیم؛ از آن مهم‌تر به امکانات تیم ملی کشورمان توجه داشته باشیم.

آنچلوتی با دو زمین تمرین؟

به فدراسیون فوتبال تبریک می‌گویم بالاخره زمین ۲ را راه انداخت و الان با افتخار می‌گوییم زمین‌های شماره یک و دو داریم، اما مایه خجالت است که وقتی ما به باشگاه الغرافه رفتیم، مدیرعامل ما آقای آذری به مدیرعامل الغرافه گفت در امکانات ماکسیمم دارید؟ گفت نه؛ نه برای خرید و نه برای حوزه سخت افزار این مسائل را نداریم و شما نیز هر موقع خواستید، می‌توانید از ۶ زمین ما یکی را برای تمرین انتخاب کنید. در قطر نزدیک به ۱۲-۱۰ باشگاه کار می‌کنند که هر کدام نزدیک پنج زمین غیر از کمپ اسپایر که ۱۱ زمین دارد، در اختیار گرفتند. تیم ملی ما امکانات ندارد. در فصل زمستان سرمربی تیم ملی جدید باید بداند در این ماه‌ها زمین آب می‌افتد چون زیرسازی ندارد و ممکن است ساختار امکانات سخت افزاری ما صفر باشد.

آیا می‌توانیم مربی‌ای مثل آنچلوتی را بیاوریم و این مسائل را برای آنها تعریف کنیم؟ شاید در ابتدا منابع مالی برای او جذاب باشد، اما مربیان سطح اول دنیا حاضر نیستند بخاطر منابع مالی بزرگ، بیایند اعتبار و ویترین خودشان را در اختیار هر کشوری بگذارند؛ باید به جیب و بعد به امکاناتمان نگاه کنیم.

توهین با آوردن مونتلا

نکته جالب در میان حرفهای منصوریان آنجا بود که گفت با استخدام مربی ای مثل مونته لای ایتالیایی به مربیان ایرانی توهین می‌شود. البته مونتلا سرمربی رم و فیورنتینا و میلان و سویا بوده و مشخص نیست منظور سرمربی ذوبی ها از کلمه توهین به مربیان ایرانی چیست.